Primer Trunkal Varisli Damarların Siyanoakrilat Yapıştırıcı Ablasyonunun Mevcut Endovenöz Tekniklerle Karşılaştırılması: Literatürün Sistematik Bir İncelemesi

Soyut

Giriş Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık’taki yetişkinlerin üçte biri varisli damarlardan muzdariptir. n -bütil-2-siyanoakrilat (NBCA) yapıştırıcısı bu durumun tedavisi için yeni bir endovasküler, şişkin olmayan, termal olmayan ablasyon tekniğidir. 2013’teki ilk kullanımından bu yana birçok çalışmada etkili olduğu kanıtlanmıştır. Bu sistematik incelemenin amacı, NBCA’nın birincil gövde varisli damarlarını ablasyonda ve mevcut endovasküler tekniklerle karşılaştırıldığında reflüyü ortadan kaldırmadaki etkinliğini değerlendirmektir. İkincil sonuçlar arasında komplikasyonlar ve yaşam kalitesi yer alır.

Yöntemler PRISMA bir rehber olarak kullanıldı ve çalışmalar önyargı riski ve metodolojik kalite açısından tarandı. Deneklerin ≥18 yaşında olması ve tedavi sonrası renkli Dupleks ultrason (DUS) ile takip edilmesi gerekiyordu. Uygunluk kriterleri arasında, DUS sorgulamasında >0,5 saniye süren trunkal venlerden aşağı reflü ile safenofemoral bileşke (SFJ) veya safenopopliteal bileşke (SPJ) yetersizliği ve C1 ile C6 arasında değişen venöz bozuklukların Klinik, Etiyolojik, Anatomik ve Patofizyolojik sınıflandırması yer alıyordu.

Sonuçlar 17 çalışmada 2.910 hastadan (3.220 damar) 1.981’ine NBCA, 445’ine radyofrekans ablasyonu (RFA) ve 484’üne endovenöz lazer ablasyonu (EVLA) uygulandı ve ortalama işlem süreleri sırasıyla 25,7, 23,2 ve 28,7 dakikaydı. Ortalama katılım süresi 9 ay (1-36 ay) idi ve ortalama 12,3 ay (1-36 ay) takip edildi. Çoğunluk C2 ila C3 idi. İki yıllık tıkanma oranları NBCA, RFA ve EVLA için sırasıyla %93,7, %90,9 ve %91,5 idi. NBCA ile tedavi edilen hastalar en az komplikasyonu yaşadı; morarma, flebit ve ağrı en yaygın olanlar oldu. Yaşam kalitesi her üç modalitede de eşit şekilde iyileşti.

Sonuç NBCA’nın uygulanması basittir, güvenlidir ve kompresyon çorapları olmadan bile etkilidir. Daha uzun vadeli faydayı ve antikoagülasyonun damar tıkanıklığı üzerindeki etkisini değerlendirmek için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.