Erken primer varisli damarlarda serum prokoagülan, endotel ve oksidatif stres belirteçlerinin konsantrasyonu

Soyut

Amaç

Damarların endotel bozukluklarının primer varisli damarların patogenezinde rol oynadığı düşünülmektedir ve oksidatif stres bu bozukluklarda rol oynamaktadır. Bu amaçla, varisli damarları ve oksidatif stresin neden olduğu vasküler endotel hasarı olan hastalarda oksidatif stresin metabolik belirteçlerini belirlemek için vasküler endotel belirteç düzeylerini ve endotel hasarının pıhtılaşma parametreleri ve vazodilatör maddeler üzerindeki etkisini araştırdık.

Yöntemler

Primer varisli 25 hastanın (çalışma grubu) brakial veninden alınan kanda malondialdehit (MDA), protein C, protein S, fibrinojen, von Willebrand faktörü (vWf), doku plazminojen aktivatörü (tPA), vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), interlökin-6 (IL-6), interlökin-12 (IL-12) ve nitrik oksit (NO) düzeylerini araştırdık ve sonuçları 25 sağlıklı gönüllü (kontrol grubu) ile karşılaştırdık. Ayrıca çalışma grubunda idrar prostaglandin I 

₂ (PGI 

₂ ) düzeylerini araştırdık ve sonuçları kontrol grubu ile karşılaştırdık.

Sonuçlar

Çalışma grubu ile kontrol grubu arasında plazma MDA, protein C, fibrinojen, tPA, IL-6, NO ve idrar PGI 

₂ düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı . Ancak plazma protein S, vWf, VEGF ve IL-12 düzeylerinin çalışma grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu bulundu.

Sonuçlar

Protein S, vWf, VEGF ve IL-12’nin sistemik olarak ölçülen düzeyleri primer varisli damar hastalarında daha yüksek bulunmuş olsa da, protein C, fibrinojen, homosistein ve PGI 

₂ düzeylerinin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı bulunmuştur. Kronik venöz yetersizliğin erken evreleriyle sistemik olarak artmış oksidatif stres ilişkili görünmemektedir. NO, oksidatif stres parametreleri ve sitokinler gibi moleküllerin rolünü anlamak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.